انواع دیابت

انواع دیابت

                                                دیابت نوع ۱چيست؟
در اين نوع ديابت، غده پانكراس توانايي توليد انسولين را ندارد و توليد انسولين بسيار كم يا متوقف مي‌شود. ديابت نوع 1 معمولاً در دوران كودكي يا نوجواني آغاز مي‌شود، اما ممكن است در هر سني شروع شود.متخصصان، اين نوع ديابت را يک بيماري خود ايمني دانسته ومعتقدند که عامل وراثت وعوامل محيطي به درجات نا معلوم در آن موثر است.

                                                ديابت نوع 2 چيست؟

در ديابت نوع 2، غده لوزالمعده انسولين توليد مي‌كند اما مقدار آن ناكافي است و يا بدن نسبت به آن مقاوم است و توانايي استفاده از آن را ندارد. اين نوع ديابت بيشتر در افراد مسن (بالاي 40 سال) ديده مي‌شود. ديابت نوع 2 با رژيم غذايي مناسب، ورزش و در صورت لزوم با قرص كنترل مي‌شود.
گاهي اوقات، وقتي لوزالمعده بيش از حد تنبل مي‌شود ويا...، فرد مبتلا به ديابت نوع 2 نيز ممكن است به انسولين نياز پيدا كند.

                                  نكات مشترك ديابت نوع 1 و 2 کدامند؟

نكته مشترك اين دو نوع ديابت، اين است كه قند خون بسيار بالا مي‌رود (هيپرگليسمي).در صورتي‌كه قند خون سالهاي سال بالا بماند، عوارض بعدي ديابت به‌وجود مي‌آيد.

                          چه تفاوتي بين ديابت نوع 1 و 2 وجود دارد؟

تفاوت اساسي بين اين دو نوع ديابت آن است كه در ديابت نوع اول، فرد براي ادامه حيات نياز به مصرف انسولين دارد، زيرا سلولهاي بتاي لوزالمعده وي از بين رفته است و بدن او قادر به توليد انسولين نمي‌باشد. اگرچه بعضي از افراد مبتلا به ديابت نوع دوم نياز به مصرف انسولين پيدا مي‌كنند؛ اما غالباً شروع مصرف انسولين پس از عدم پاسخ به درمان با قرصهاي خوراكي مي‌باشد.

                               علائم و نشانه‌هاي ديابت نوع 1 چيست؟

در صورتي‌كه ديابت نوع 1 داريد و قند خون شما در نتيجه عدم رعايت رژيم غذايي، عدم فعاليت بدني و كافي نبودن ميزان انسولين دريافتي و يا به واسطه بيماري يا استرس بالا مي‌رود، علائم زير به‌وجود مي‌آيند: • تشنگي شديد (پرنوشي) • افزايش حجم ادرار (پرادراري) وشب ادراري • افزايش اشتها (پرخوري) • کاهش وزن به‌علاوه علائمي مثل خستگي و افزايش احتمال ابتلا به عفونت نيز ممكن است ديده نشود.

درمان ديابت نوع 1 چگونه است؟

هدف از درمان ديابت نوع 1 اين است كه قند خون ناشتا در محدوده طبيعي (130-90 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر) بوده و قند خون،دوساعت پس از صرف غذا در محدوده کمتر از 180 ميليگرم باشد . براي رسيدن به اين هدف بايد انسولين مورد نياز بدن، روزانه تزريق شود. انسولين تزريقي با كمك رژيم غذايي و فعاليت بدني، قند خون شما را متعادل مي‌كند.
در بدن افراد غيرديابتي، انسولين به‌طور خودكار و با توجه به ميزان قند موجود در غذا، تحرك فرد و استرسي كه فرد دارد به‌صورت متعادل ترشح مي‌شود. اما در بدن افراد ديابتي، فرد بيمار بايد اين تعادل را با يك برنامه‌ريزي منظم شخصاً برقرار كند.